Netheimur Brynku

Ég fór í bíltúr um síðustu helgi! Það er svo sem ekkert úr karakter þó svo að ég segi sjálf frá. Að þessu sinni varð bíltúrinn aðeins lengri en venjulega vegna þess að ég var búin að bíta það í mig að mig langaði til að sjá alla fossana sem ég er alltaf að skoða að sumarlagi, í vetrarbúningi! Þannig að förinni var heitið austur á bóginn til að berja þá félaga Seljalandsfoss, Skógafoss og jafnvel Svartafoss augum.
Nú, ég lagði eldsnemma af stað, eða um 8:30. Þeir sem þekkja mig vita að það er ákaflega snemmt í mínu lífi.. þó sér í lagi ef haft er í huga að þetta var jú á laugardegi!
Því er skemmst frá að segja að þetta var alveg frábær dagur. Glaða sólskin og hvítur snjór yfir öllu. Tóm hamingja! Ég tók reiðinnar býsn af myndum á stafrænu myndavélina mína sem var minn eini ferðafélagi ásamt hinum stórgóða Johnny Cash sem söng fyrir mig þegar rás 2 var hreinlega of leiðinleg til að nokkur maður nennti að hlusta á það sem fram fór þar! (Eins og kynning á japönsku poppi!!!)

Ég má til með að sýna ykkur smá sýnishorn af því sem bar fyrir augun á þessu ferðalagi mínu.




Seljalandsfoss... Ég ákvað að vera ekkert að storka örlögunum með því að vera að klöngrast á bak við hann!



Listaverk á la Vetur konungur!



Skógafoss... Dálítið vatnsminni en á sumrin!




Skaftafellsjökull... Þarna fær maður að sjá hvernig jöklarnir líta út í alvöru! Ekki svona hálfbráðnir og grútskítugir eins og á sumrin!



Svartifoss... Hér mátti mín klöngrast til að komast niður að fossinum... -Og hefur fengið lítið nema skammir í hattinn fyrir!



Grýlukerti við Svartafoss!



Sólin var að setjast þegar ég snéri við frá Skaftafelli og keyrði sem leið lá til höfuðborgarinnar eftir gríðarlega góðan dag í faðmi náttúrunnar.

Það er fallegt á Íslandi...

Núna sit ég í skólanum og er nýbúin að panta og borða kínverskan mat ásamt nemendum mínum! Þetta er liður í umfjöllun okkar um Kína og austurlenska menningu. Þetta er einn af þeim dögum þegar gaman er í skólanum vegna þess að krakkarnir eru svo spennt og finnst þetta svo gaman!
Svo þegar maturinn er kominn á borðin er að sjálfsögðu skóflað í sig og þau eru búin með hann á ca 15 mínútum!! En þá fær maður að sjá aðra hlið á krökkunum. Þá sitja þau og spjalla. Þá upplifir maður unglingsárin alveg aftur! Þau gleyma því að það sé kennari inni í stofunni sem er bara að dunda við það að taka saman ílátin og samræðurnar fara að snúast um það sem er unglingum hugleikið! Hina krakkana í skólanum, orðspor þessa og hins og fleira sem skiptir mestu máli þegar maður er að verða 15 ára!
Þetta eru skemmtilegir tímar!!